دانلود,بررسی پاورپوینت آسفالت های پلیمری,pptx
 
بخشی از مطلب
تاریخچه آسفالت و استفاده از آن
آسفالت های طبیعی در زمان باستان وجود داشته اند و فعالیت های ساخت و ساز به آسفالت های طبیعی هم وابسته بود.
 
در سال ۱۸۷۰ یک شیمیدان بلژیکی با نام دسمت اولین سنگفرش آسفالت واقعی را، که مخلوطی از ماسه بود، در برابر تالار شهر در نیویورک ایجاد نمود. طراحی دسمدت در بزرگراهی در فرانسه در سال ۱۸۵۲ مورد الگوبرداری قرار گرفت.
 
 سپس دسمدت خیابان پنسیلوانیا در واشینگتن را آسفالت کرد که سطح این پرژه ۴۵۱۴۹ متر مربع بود.
 
یکی از نمایندگان محلی کنگره به دسمدت گفت: ”این کار هرگز عمومیت نخواهد یافت.“با این حال، بر اساس تقاضای رو به رشد بازار، پیشبینی میشود پس از ۱۳۷ سال (در سال2007 ) بازار آسفالت- قیر معدنی به ۱۰۷ میلیون تن برسد.
 
در این میان آسفالت معلق بیشترین رشد را دارد. همچنین به عنوان نشانهای از رشد این محصولات در آینده، چندی است که کار بر روی آسفالتی که در موقع خرابی خودش را تعمیر کند، آغاز شده است.
 
به کارگیری فناوری نانو در ساخت زیربناهای مربوط به حمل ونقل، تقریباً معادل با تلاش بشر برای فرستادن انسان به ماه در سال ۱۹۶۰ است.
 
در سال ۲۰۰۵ایده ساخت آسفالتی برای بزرگراهها که بتوانند خودشان را تعمیر کنند برای بسیاری دور از ذهن به نظر میرسید.
 
بنابراین صنعت آسفالت-قیر به یک تحول نیاز دارد تا مردم بتوانند امکانات فناوری نانو را دیده و مزایای آن را درک نمایند.
 
در چند ده اخیر بنا به رشد استفاده از مصالح مصنوعی مانند مواد پلیمری و لاستیکی طیف وسیعی از مواد ژئوسینتیک که کاربردهای فراوانی را در مهندسی عمران داراست تولید و به بازار عرضه شده است. 
 
بر اساس تعریف ژئوسینتیکها مواد و مصالح پلیمری هستند که به همراه خاک و
سنگ به کار رفته و خصوصیات آنها را اصلاح میکنند،به عبارتی خواص و ظرفیت باربری مواد، مصالح و سازه های ژئوتکنیکی را افزایش می دهند.
 
دکتر لیوینگستون، فیزیکدان برنامه تحقیقات زیربنایی
میگوید: FHWAیشرفته در اداره کل بزرگراههای فدرال
”آسفالت و سیمان هر دو جزء نانومواد میباشند. تاکنون ما نتوانسته ایم بفهمیم که در این سطح چه اتفاقی میافتد، اما این اثرات بر عملکرد مواد تاثیرمیگذارند.“
بنا بر گفته لیوینگستون، یک ماده پلیمری ساختاری که میتواند به طور خود به خودی ترکها را اصلاح نماید، قبلاً تولید شده است.
 
 این پیشرفت قابل ملاحظه با استفاده از یک عامل اصلاح کننده کپسوله شده و یک آغازکننده شیمیایی کاتالیستی درون یک بستر اپوکسی ایجاد شده است.یک ترک در حال ایجاد موجب گسستن میکروکپسولهای موجود شده، در نتیجه عامل اصلاح کننده با استفاده از خاصیت مویینگی درون ترک رها میشود. 
 
با تماس عامل اصلاح کننده با کاتالیزور موجود، این عامل شروع به پلیمریزه شدن نموده، دو طرف ترک را به هم میچسباند.این روش میتواند منجر به تولید آسفالتی شود که ترکهای خود را اصلاح میکند. 
 
لیوینگستون میگوید: ”هیچکس نمیتواند برای رشد این فناوری زمانی را پیش بینی کند، اما پیشرفت واقعی در حال انجام است و قابلیتهای موجود بسیار هیجان آور میباشند.“با این حال، برای استفاده کنندگان فعلی آسفالت، تصور نبود دستانداز، یا نبود تأخیر به خاطر تعمیرات آسفالت، بسیار دور از دسترس بوده و نگرانیهای جدی آنها را برطرف نمیسازد.
 
 
فهرست مطالب
 
چکیده
مقدمه
آسفالت
قیر
تاریخچه آسفالت و استفاده از آن
آیا آسفالت های پلیمری خطرات زیست محیطی دارد؟
خصوصیات آسفالت سرد پلیمری
آسفالت سرد رنگی
نتیجه گیری
منبع