پاورپوینت بررسی استانداردهاي فضايي پروژه طراحی کتابخانه و مرکز پژوهشی

در زندگي روزمره انسانها ضمن حضور در فضاهاي مختلف و بکارگيري از ابزار و لوازم گوناگون ، نيازمندفضاهاي عملکردي مشخصي مي باشند که به نوعي رعايت اين نکات ، استانداردها و اصولي که به تجربه و آزمون بدست آمده ، طرحان را در خلق هر چه بهتر فضاها ياري مي رسانند . اين استانداردها در کشورهاي مختلف تا حدودي متفاوت بوده اما اصول کلي حاکم بر آنها يکسان مي باشد و در طرح برنامه فيزيکي، مشخص نمودن مساحت‌هاي لازم جهت هر فضا، دانستن صحت ابعاد و اندازه‌ها و رعايت نکات فني و ايمني طراحان را همراهي مي نمايند ؛لذا در ادامه هر چند مختصر به بررسي استانداردهاي برخي از فضاهاي پروژه حاضر پرداخته خواهد شد   :
 
بخش اداري :
بخش‌هاي اصلي قسمت اداري شامل بخش مديريت، بخش خدمات، بخش‌هاي نگهداري و فضاهاي سرويس مي‌باشد، متوسط فضاي کاري براي هر کارمند شامل لوازم اداري و سطوح عملکردي آنها به جزء قسمت مديريت در بيش از نيمي از کشورهاي اروپايي 7 تا 9 مترمربع است که تا 12 مترمربع نيز قابل افزايش است، عمق در اين فضاها به طور متوسط بين 6-5/4 متر مي‌باشد و نور طبيعي در فواصل کمتر از 5/4 متر از پنجره به ميزها مي‌رسد که براي فضاهاي دورتر استفاده از نور مصنوعي الزامي است. از لحاظ نورگيري قرارگيري اتاقها در محور شمالي جنوبي مي‌تواند بهتر مي باشد .
فضاهاي آموزش نظري :
محل آموزش دروس نظري را کلاس درس و آمفي تئاتر تشکيل مي دهندکه نوع و ظرفيت کلاس ها بر اساس نياز دروس مختلف به شرح زير مشخص شده اند:
کلاس 15 نفره با 2 متر مربع سرانه، کلاس 30 نفره با 6/1 متر مربع سرانه، کلاس 60 نفره با 3/1 متر مربع سرانه،   کلاس 120 نفره با 1 متر مربع سرانه و کلاس هاي آزمايشگاهي با 5 متر مربع سرانه.(شکل8-1)
سالن اجتماعات :
ساختار عمومي فضاهاي سالن اجتماعات بسته به نوع کاربري آن متفاوت خواهد بود. و به طورکلي ساختار فضايي اينگونه ساختمانها را مي‌توان به دو عرصه بيروني و دروني تقسيم نمود :
الف) عرصه بيروني فضا: اين عرصه به طور كلي در ارتباط مستقيم با تماشاگران است .
 
ب) عرصه دروني فضا: اين عرصه شامل كليه فضاهايي است كه مربوط به امور نمايشي و اداري مي‌شوند و از اين رو با كاركنان و بازيگران ارتباط مستقيم دارند.
حال به اختصار به برخي از فضاهاي سالن اجتماعات اشاره خواهد شد :
محل تماشاچيان
 بررسي‌هاي به عمل آمده دو ديدگاه را در اين بازه نشان مي‌دهد اول ، مشخصات بصري که رکن اصلي براي سالنها هستند و همچنين از لحاظ سمعي که مسئله بسيار حائز اهميت در سالن‌هاي موسيقي مي‌باشند، دوم، تغييرات جمعيت سالن که در هندسه خطي و فضايي آن تأثيرگذار است. اگر مقاصد تجارتي در بين نباشد مي‌توان ظرفيت نشستن را کم کرد و تجهيزات آن را بهتر نمود تا برنامه‌ها بتوانند در شرايط بهتري ارائه شوند.
محل نشستن
تعداد صندلي‌ها و ترتيب جايگاه‌ها مساحت خالص کف را تعريف مي‌کند. اين مساحت شامل يک راهرو است و بين 59/0 الي 9/0 مترمربع براي هر صندلي متغير است ولي عدد 72/0 مترمربع تخمين بسيار خوبي است اگرچه براي ظرفيت‌هاي کمتر مساحت بيشتري لازم است. اين تغييرات کمتر توسط ابعاد صندلي است بلکه بيشتر به وسيله نوع ترتيب آن رخ مي‌دهد. براي اطمينان بيشتر و سريعتر در خروج‌هاي اضطراري معمولاً تعداد صندليها محدوديت خواهد داشت : هر هفت صندلي به يک راهرو و يا هر 14 صندلي به دو راهرو و فضاي جلوي هر صندلي نبايد عرض کمتر از 8/83 سانتيمتر داشته باشد (اين مقدار با توجه به نوع صندلي‌ها متغير است)
سالن‌هايي که کف صاف دارند ازظرفيت محدودي برخوردار مي باشند ودر سالنهاي با ظرفيت بالا به منظور رفع مشکل ديد حضاربايستي کف‌هاي رمپ شکل يا شيبدار را در طول‌هاي کوتاه به کار برد. با هر کدام از اين رديف‌هاي پشت سر هم شيب بايد افزايش پيدا کند تا بتواند شکل هندسي ديد را از رديف به رديف بهبود بخشد. درمواقعي که فاصله صندلي‌ها کم است ،7/12-24/15 سانتيمتر ميزان بهينه‌اي مي‌باشد. ارتفاع سطح صحنه يکي از عوامل مهم به شمار مي‌رود. اگر صحنه کمي پايين‌تر باشد شيب کف بيشتر مي‌گردد و بايستي سعي شود از ارتفاع گرفتن ناگهاني مثل پله خودداري نمود و اگر از پله استفاده شد خيلي واضح علامت‌گذاري شده و يا با چراغ روشن شوند. حداکثر شيب راهروها 5/30 سانتيمتر در 244 سانتيمتر مي‌باشد.
اصول بصري در سالن‌ها : بهينه کردن ديد در سالن‌ها به سه عامل ذيل بستگي دارد:
1) شيب کف : کف مي‌تواند به صورت رمپ باشد يا به صورت پله‌اي، اگر کف به صورت رمپ باشد حداکثر شيب آن 10% است. شيب‌هاي بيشتر بايد پله‌اي اجرا شوند. بايد اطمينان پيدا کرد که سالن براي کساني که با صندلي چرخدار مي‌آيند قابل استفاده باشد.
2) تجمع صندليها : قرارگيري صندليها در رديفها به درجه شيب بستگي دارد، اگر صندلي‌ها طوري باشند که پشت سر هم قرار گيرند بايد شيب زياد باشد که زاويه ديد متناسب گردد، يا در روشي ديگر صندلي‌هاي پشتي از ميان فاصله دو صندلي مقابل ديد داشته باشد.
3) ارتفاع صحنه : صحنه سالن‌ها بايد زير چشم مدعويني باشد که در رديف اول قرار دارند (5/76 يا 5/91 سانتيمتر). زاويه ديد مدوعين با شکل برنامه‌هاي روي سن تغيير مي‌کند و ترجيحاً فضاهاي کمکي به سن بايد کف مسطح داشته باشد تا امکان حرکت وسايل روي صحنه به سهولت انجام پذيرد
و....