پلان های اتوکد طراحی مرکز اسپا و ماساژ درمانی
 
يكي از روشهاي درمان بيماران كه قرنهاست مورد استفاده قرار دارد و برخي از متخصصان به آن، همچون اولين شكلهاي درماني مي نگرند. ماليدن يا نوازش كردن بخش آسيب ديده يا دردناك است كه اصطلاحاً ماساژ ناميده مي شود. امروزه كه پزشكي جنبه، علم مطلق يافته است، ماساژ بيش از پيش بخشي از درمان پزشكي محسوب مي شود و معمولاً بيماران آن را با رضايت خاطر مي پذيرند.
ماساژ قديمي در اعصار كهن سنتي براي بهبود بخشيدن به عملكرد ورزشكاران بود. اينگونه كاربرد در رساله هاي بقراط جالينوس ديده مي شود. جالينوس 18 نوع ماساژ مختلف از جمله ماساژ نرم، سخت، متوسط، آماده كننده و برگشت به حالت اوليه را از يكديگر متمايز ساخته است و بيان مي دارد كه مي بايست از شرايط بدني ورزشكار آگاهي كامل داشته باشد، نقاشي هايي از يونان باستان در دست است كه مالش پشت و سينه، بوكس بازان، ماساژ و ترآشيل دونده ها و ماساژ عضله ساق پا را نشان مي دهد. 
يكي از دانشمندان يوناني به نام ديم ماساژ را به عنوان يكي از بخشهاي عمده، مراقبت از ورزشكاران توصيف مي كند. در اين زمينه در كتاب «تاريخ جهاني ترتيب بدني و علوم ورزشي» از حمام گرم و حمام آفتاب هم ياد كرده است. وي همچنين نتيجه مي گيرد كه ماساژ ورزشي در آن دوران، تقريباً 500 سال پيش از عصر جديد، بسيار متنوع و شامل كاربرد ابزارهاي گوناگون و تركيب ماساژ با ساير روشهاي درماني بود.
قابل توجه آن كه ماساژ تقريباً همواره همراه با ژيمناستيك سبك فعال و تمرينهاي تنفسي انجام مي گرفته است. در يونان باستان نظام متعادلي بين ژيمناستيك و ماساژ برقرار بوده است. واژه، ماساژ از واژه، لاتين ماسين مشتق شده است كه تقريباً معني «مشت و مال» مي دهد ابزار واقعي انجام ماساژ دست حساس و جستجوگر و درمانگر است. ماساژ به وسيله مردمان دنياي قديم نيز شناخته شده و بكار گرفته شده است. مصريان، ايرانيان، روميان، ژاپني ها و چيني ها نيز با كاربرد آن آشنا بوده اند. احتمالاً در سده هاي ميانه، تحت نفوذ عقايد منفي ديني آن زمان، زمينه شناخت بدن انسان منسوخ شده بود. تنها در عصر جديد، تقريباً از 100 سال پيش ماساژ دوباره رايج شده است.
(كاشف، 1376، ص14)