دانلود,بررسی پاورپوینت آنالیز و طراحی اعضای خمشی پیش تنیده,pptx
 
 
بخشی از مطلب
 
شيوه‌هاي مختلف پيش تنيدگي 
اعضاي پيش تنيده مي‌توانند به يکي از دو شيوه زير ايجاد شوند: 
1- شيوه پيش کشيدگي (Pretensiong system) 
2- شيوه پس کشيدگي (Post-tensioning System) 
اعضاي پس کشيده مي‌توانند بصورت يکپارچه توليد شده و يا بصورت قطعه‌اي بتن ريزي شوند. ساخته شدن يک عضو پيش کشيده (به اختصار) شامل مراحل زير است: 
1- ابتدا قالب عضو آماده شده و تاندون‌هاي پيش تنيدگي در طول قالب، در مسير طراحي شده قرار مي‌گيرند، پس از آن تاندون‌ها تا حد مورد نياز تحت کشش واقع مي‌شوند, (نيروي اعمالي از طرف جک‌ها به تاندون‌ها را نيروي جک زند 1 ناميده و آنرا با Pj نمايش مي‌دهيم). 
2- تاندون‌هاي کشيده شده در مرحله قبل از هر دو سو در دو تکيه‌گاه ثابت مهار مي‌شوند. 
3- بتن‌ريزي عضو انجام شده و پس از آن مرحله عمل آوردن بتن 2 صورت مي‌پذيرد. 
4- پس از رسيدن مقاومت بتن به حد مورد نياز و بوجود آمدن چسبندگي و اتصال کافي بين تاندون‌ها و بتن ريخته شده, گيره‌ها آزاد مي‌گردد و نيروي موجود در فولادهاي تحت کشش, به بتن انتقال داده مي‌شود، (مقاومت فشاري بتن در مرحلة انتقال نيروي پيش تنيدگي را با   نمايش مي‌دهيم). 
در اين شيوه بمنظور جلوگيري از آسيب ديدن قالب‌ها, معمولاً قبل از مرحله چهارم قالب‌ها باز شده‌اند. با رسيدن مقاومت عضو   به   مي‌توان آن را براي تحمل بارهاي مورد نظر به محل نهائي برده و نصب نمود. 
با توجه به توضيحات فوق قابل پيش بيني است که شکل دادن به تاندون‌ها در اين شيوه دشورا خواهد بود، بنابراين تاندون‌هاي پيش کشيدگي اغلب داراي مسيرهاي ساده‌تري مي‌باشند. در شکل (4-1) مسيرهاي متداول‌ تاندون‌ها براي اين شيوه آمده است. در اين شکل ها مرکز ثقل مجموعة تاندون‌ها با C.G.S نمايش داده شده است. 
 
 
 
 
 
 
 
قطعات پيش کشيده از نوع پيش ساخته بوده و در کارخانه‌هاي بصورت انبوه توليد مي‌شوند. مسئله حمل و نقل اين اعضا ايجاب مي‌کند که داراي حداکثر طول مشخصي باشند, استفاده از قطعات پيش کشيده با حداکثر طولي در حدود 35 متر متداول مي‌باشد ساخته شدن يک عضو پس کشيده (به اختصار) شامل مراحل زير است: 
1- ابتدا در داخل قالب عضو، فولادهاي معمولي جاي داده مي‌شوند. پس از آن غلاف‌هاي 1 توخالي در مسيرهاي پيش بيني شده براي تاندون‌ها قرار گرفته و به آرماتورهاي معمولي مهار مي‌شوند تا در هنگام بتن ريزي جابجا نگردند. اين غلاف‌ها پس از سخت شدن بتن فضاي کافي جهت عبور تاندون‌ها, در مسيرهاي مورد نظر را تأمين مي‌کنند. 
2- بتن ريزي عضو انجام شده و پس از آن مرحلة عمل آوردن بتن صورت مي‌پذيرد. 
3- پس از رسيدن مقاومت بتن به حد مورد نياز   فولادهاي پيش تنيدگي موجود در درون غلاف‌ها کشيده شده و نيروي بوجود آمده در آنها توسط گيره‌هاي مخصوص مهار مي‌گردد. اين گيره‌ها نيروي اعمالي را به صفحات مهاري انتقال داده آنها نيز نيرو را در سطح بتن توزيع مي‌نمايند. 
4- براي آنکه اتصال کامل‌تري بين بتن و تاندون‌هاي پيش تنيدگي ايجاد گردد, معمولاً در اين مرحله دو غاب سيمان 2 تحت فشار زياد به درون غلاف‌ها تزريق مي‌شود. 
با رسيدن مقاومت عضو از   به   مي‌توان آن را براي تحمل بارهاي مورد نظر بکار برد. اعضاي پس کشيده مي‌توانند در کارخانه‌ها بصورت پيش ساخته توليد شده و يا در محل کار بصورت درجا بتن ريزي شوند. با توجه به شکل پذيري غلاف‌ها, در اين شيوه امکان استفاده از مسيرهاي متنوع‌تري براي فولادهاي پيش تنيدگي وجود دارد. با توجه به آنکه بارهاي خارجي غالباً داراي دياگرام لنگر سهمي شکل‌اند, در اين شيوه معمولا مسير تاندون‌ها بصورت سهمي انتخاب مي‌گردد. شکل (4-2). 
 
 
 
 
 
 
با توجه به روش توليد اعضاي پيش کشيده، اين اعضا تنها براي دهانه‌هاي ساده قابل استفاده خواهند بود. در صورت تمايل به اتصال بين اعضاي پيش کشيده و يکسره کردن دهانه‌هاي مجاور، بايد از شيوة پس کشيدگي کمک گرفت. در شکل (4-3) نمونه‌اي از اشتراک اين دو شيوه براي ايجاد دهانه‌هائي يکسره نمايش داده شده است. همانگونه که در شکل مشاهده مي‌گردد شاهتيرهاي پيش ساخته پيش کشيده در محل تکيه‌گاه‌ها با کمک تاندون‌هاي پس کشيدگي اتصال داده شده‌اند و مي‌توانند در اين نقاط لنگر منفي را نيز تحمل نمايند. 
 
از نظر سابقه تاريخي پس کشيدگي بر پيش کشيدگي تقدم دارد, براي مثال بشر از قرن‌ها پيش آموخت که با تحت فشار قرار دادن محيط بشکه‌هاي چوبي توسط سيم‌ها يا تسمه‌هاي فلزي آنها را پس کشيده نموده و ظرفيت تحمل تنش در آنها را افزايش دهد. اما در صنعت پلسازي پس کشيدگي داراي قدمت کمتري مي‌باشد. پل‌هاي دهانه بلند که در سي سال اخير طراحي و اجرا شده‌اند همگي از نوع پس کشيده بوده‌اند. استفاده از عرشه‌هاي صندوقه‌اي قطعه‌اي پس کشيده, امکان پوشش دادن دهانه‌هائي تا حدود 250 متر را فراهم نموده است. قطعات صندوقه‌اي با طولي در حدود 5/2 تا 5/5 متر توليد شده و پس از ان به عضو ماقبل پس کشيده مي‌گردند و بدين ترتيب مي‌توانند دهانه‌هاي بلندي را پوشش دهند. روش‌هاي مختلف اجراي اين گونه پل‌ها در بخش (9) آمده است. در شکل (4-4 الف) يک پل صندوقه‌اي قطعه‌اي نمايش دادهد شده است. يکي از متداول‌ترين روش‌هاي اجراي اين پل ها روش طره‌اي مي‌باشد، در شکل‌هاي (4-4 ب) و (4-4 پ) مسيرهاي تاندون‌هاي مختلف عرشه نمايش داده شده است.