دانلود,پاورپوینت بررسی معماری کتابخانه دانشگاه هنر موساشینو ژاپن معمار یوشینوبو آشیها,pptx
 
بخشی از مطلب   
 
 
گالری و کتابخانه‌ی دانشگاه هنر موساشینو (1962) یکی از عالی‌ترین ساختمان‌های مجتمع به شمار می‌آید که معمار یوشینوبو آشیهارا آن را طراحی کرده است. این گالری‌ـ کتابخانه یک بنای بتونیِ مدرنیستی است که در کامپوس 11 هکتاریِ دانشگاه از جایگاه حسّاسی برخوردار است. کامپوسِ دانشگاه مثل تناوبی از وُید و تراکم، در 40 کیلومتریِ غرب توکیو واقع است. ولی حتی گنجینه‌های معماری هم برای خود عمر مفیدی دارند که ممکن است نسبتاً زود به سر آید. بعد از 40 و اندی سال که از احداث این کتابخانه گذشت، ساختمان آن دچار قولنج شد و به نظر خیلی دِمُده می‌رسد.
مدیریت دانشگاه، گالری کتابخانه را به دو بخش برنامه‌ایِ مجزّا تقسیم کرد و آنگاه تصمیم گرفت که ساختمانِ تاریخیِ آشیهارا را به موزه‌ای تبدیل و کتابخانه‌ای نیز در سایت مجاور آن تأسیس کند. یک مسابقه برای طرّاحی هر دو برنامه ترتیب داده شد. معمار سو فوجیموتو پنج شرکت‌کننده‌ی دیگر را در این مسابقه شکست داد و حتی هیئت داوران را با ایده‌ی یک قفسه کتاب که در قابی شیشه‌ای قرار می‌گرفت، تحت تأثیر قرار داد. هندسه‌ی این طراحی مُلهم از جوّ قرائتخانه‌های قدیمی است و دو هدف عمده‌ی اغلب کتابخانه‌ها را به نحو مطلوبی تأمین کرده است. در حالی که مسیرهای لابیرنتیِ بینِ دیوارهای قفسه مانند نوعی کشف بدون راهنمای مجموعه‌ی خیره‌کننده‌ی کتابخانه را امکانپذیر می‌کنند، ساماندهیِ شعاعیِ کتابخانه که از خلال قفسه‌ها می‌گذرد، یافتنِ کتاب را در مجموعه تسهیل کرده است.
کتابخانه‌ی جدید به مساحت 6410 متر مربع که در مجاورت ساختمانِ موجودی واقع است که بازسازی و نوسازیِ آن در بهار سال 2010 به پایان رسیده است، یکی از چندین قطعه زمین سایت کامپوس را به خود اختصاص داده است. سایت کتابخانه محصور در میان ساختمان‌های آکادمیک و کافه‌تریای اصلی دانشگاه است و دامنه‌ی محدودی دارد، زیرا بسیاری از سازه‌های قدیمیِ کامپوس برای بازسازی و نوسازی در آینده‌ی نزدیک در نظر گرفته شده‌اند. پیاده‌راهِ پهنِ شمالی با درختانِ گیلاس، منطقاً بهترین مکان برای ورود به داخل ساختمان و شروع به عبور از کنار دیوارِ مارپیچِ لابیرنتی است.
این مارپیچ که دیوارهای آن از قفسه‌های چوبیِ پشت شیشه تشکیل شده‌اند، در ابتدای مسیر خود یک دیوار به ارتفاع 5/8 متر دارد که دور ساختمان چنبر می‌زند و سپس قوسی برمی‌دارد و لایه‌های متّحدالمرکزی در وسط ایجاد می‌کند از جهات مختلفی از سمت کامپوس قابل رؤیت است. دیوار کذایی بلافاصله مشخص می‌کند که ساختمان نمی‌تواند جز کتابخانه چیز دیگری باشد. دانشجویان از طریق یک ورودیِ عظیم در دلِ دیوار، به داخلِ دالان کوچکی هدایت می‌شوند که ورودیِ اولیه‌ی کتابخانه به ارتفاع سه طبقه را تشکیل می‌دهد. پلکان خارجی که بینِ ساختمان‌های جدید و ساختمانِ موجود قرار گرفته، به طبقه‌ی دوم منتهی می‌شود که در آن یک ورودیِ فرعی، دو سازه را به یکدیگر متّصل و به سمت تراس سرپوشیده در عقب کتابخانه منتهی می‌شود.