دانلود,بررسی پاورپوینت معماری موزه هنر کیاسما فنلاند معماراستیون هال(Steven Holl),pptx
 
بخشی از مطلب   
 
 
 
یکی از معروفترین و شناخته شده ترین آثار استیون هال، موزه هنر معاصر کیاسما است. هنگامیکه موزه در سال 1998 افتتاح شد، در زمره کارهای شاخص وی هم به لحاظ معنایی و هم به لحاظ وسعت و نیز به عنوان نمودی از دید نقادانه و تئوری پردازانه استیون هال مورد توجه و بررسی قرار گرفت.
 
منطقه انتخاب شده برای ساخت پروژه در میان ساختمان های مهمی چون پارلمان فنلاند اثر سارنین در غرب، ایستگاه با ابهت هلسینکی در شرق و ساختمان شهرداری اثر آلوار آلتو در شمال قرار گرفته است، سایت موزه نیز از دو طرف با خیابان های اصلی شهر و از یک سمت با خلیج کوچکی همجوار است.
 
در ایده بنا بیش از هر چیز در هم تنیدگی توده با هندسه شهر و پیرامون بنا که هریک به نحوی در شکل کالبدی منعکس شده اند، به چشم می آید که در نهایت به فرمی نا آشنا، اما زیبا و باصلابت می انجامد.
 
در "هلسینکی" نور آفتاب بسیار ضعیف و زاویه تابش آن کم است، بنابراین بازتابیدن نور روز کلیدی برای تامین روشنایی فضاهای داخلی می باشد. از طرفی شکل رایج در طراحی موزه های چند طبقه این است که در میان فضاهایی که به صورت ستونی روی هم چیده شده اند تنها فضایی نور طبیعی از سقف می گیرد که در بالاترین سطح قرار گرفته باشد و روشنایی فضاهای پایین تر عمدتاً با نور مصنوعی تامین شود.
 
استیون هال (Steven Holl) دو راه حل برای این مشکل ارائه کرد: اول طراحی سقف منحنی برای مجموعه و تعبیه چند نورگیر بر روی آن به طوری که نور خورشید به راحتی با وجود زاویه پایین تابش به درون مجموعه و به طرف مرکز منحرف می شود. دوم نورگیر بزرگی در قلب پروژه، که تمام گالری ها را در سطوح مختلف روشن می سازد. این امر به دلیل فاصله داشتن جداره خارجی بنا از کف طبقات نیز آسان تر شده و امکان نوردهی از سقف به گالری ها فراهم آمده است. این نورگیری ها بر زیباهای فضاهای داخلی بنا، چندین برابر افزوده است و فضاهای متنوعی را خلق کرده است.
 
این مجموعه علاوه بر کارکرد موزه پذیرای بسیاری از اتفاقات و فعالیت ها نیز می باشد که در حیات و پویایی پروژه نقش به سزایی دارند. فعالیت هایی چون اجرای موسیقی، نمایش و سمینارها. انحنایی که در پلان طراحی شده، باعث بوجود آمدن کیفیت های فضایی متفاوت، سیالیت، رمز آلود و غیرمنتظره بودن و نیز یکپارچگی فضاها شده به طوری که بازدید کنندگان در حین حرکت در موزه با پرسپکتیوهای متعدد و متفاوتی مواجه می شوند.
 
دراماتیک ترین فضای موزه، فضایی منحنی شکل است که میل به صعود و پویایی را به واسطه فرم اش تداعی می کند و در آن رامپی مشکی رنگ از جنس بتن دسترسی به گالری های طبقه بالا را امکان پذیر می سازد.